قبل از ظهور فناوری چاپ سه‌بعدی، ترنسفر وسکولار فیبولار، فضانگهدارنده های آلوگرافت و اتوگرافت، و روش‌های دشوار جابجایی قطعات استخوان با فیکسیشن خارجی و بریس‌ها در موارد دیفکت های شدید استخوانی استفاده می‌شد.

از آنجایی که مفصل تیبیوتالار آسیب دیده بود، یک سوراخ اینترامدولاری در کیج سفارشی دیستال تیبیا طراحی شد تا اجازه عبور نیل تیبیوتالو-کالکانئال (TTC) را برای حفظ کامپرشن پس از عمل در سطوح مفصلی بدهد.

با این حال، کیج‌های دیستال تیبیا سفارشی بر اساس پلنینگ پیش از ‌عمل جراح و با در نظر گرفتن هندسه منحصر به فرد استخوان بیمار و هرگونه نقصی که ممکن است وجود داشته باشد، طراحی می‌شوند. این امر منجر به نتایج عالی جراحی و کاهش استرس برای جراح می‌شود زیرا همه موارد پیش از عمل دیده شده و پروتزهای متناسب بر اساس آن طراحی و تولید شده‌اند.